මම කොච්චර කීවත්
කොයි තරම් කදුලැල්
ඔයා ඉදිරියේ සැලුවත්
උණු නොවුනු හදවතක්
ඔයා ලගට ආවෙ
කොහොමද කියල මට හිතාගන්න බෑ
ඉස්සර
මාත් එක්ක හිනාවුනු
මගේ දුකේදි මටත් වඩා දුක් වුනු
මටත් වඩා මං වෙනුවෙන් කදුලු හලපු
ඔයාද අද මේ ඉන්නෙ කියල හිතද්දි
හදවත ගිණිගන්නවා
ඔයා නොදන්නවා ඇති
මම කොච්චරනම් ඔයාට ආදරේ කරනවද කියලා
සමහරු හිනාවෙනවා
මිරිගුවක් පස්සෙ යනවා කියලා
ඔව්
සමහර විට ඒක මිරිගුවක් වෙන්න ඇති
හැබැයි ප්‍රශ්නයක් තියෙනවා
ඔයාගෙයි මගෙයි
හිතේ අපි ගැන ආදරෙන්
ලියවිලා තිබ්බ කාලෙ ගැන
හිතද්දි මේක මිරිගුවක් වෙන්නෙ
කොහොමද කියලත් හිතෙනවා
හිත් වෙනස් වෙනව තමයි
හැබැයි මේ තරම් දරදඩු විදියට
වෙනස් වෙන එක
මට විතරක් නෙමෙයි
කාට වුනත් දරාගන්න බැරිවෙයි
ඉස්සර ගොඩක් රෑ වෙනකම්
ෆෝන් එකෙන් කතාකරද්දි
අපි දෙන්නම ඇහැරිලා හිටියා
හැබැයි
එදාට වඩා අද වෙනස්
ඒ පුරුද්දට තාමත් මට නින්දක් නෑ
මම ඔයාව බලාපොරොත්තුවෙන් අවදියෙන් ඉන්නවා
හැබැයි දැන් ඔයා ඒ වෙලාවට නිදි ඇති
වෙනස්වෙන හදවත් එකක් බලද්දි
මට මගේ හදවත ගැන
ලොකු අභිමානයක් තියෙනවා
ඒ මගෙ හදවත නොවෙනස්ව
ඔයාගෙ සුපුරුදු ආදරෙයි
ඔයාවයි හොයන නිසා
ආදරේ කරන නිසා
සමහර විට මගේ වේදනාව
ඔයා දකීවි
දැකලත් නොදැක්කා වගේ යන්නෙ නැතිව
හිත හැදෙන්න කතාකරලා යන්න
එක පාරටම දුරස් වෙද්දි
දරාගන්න ගොඩක් අමාරුයි
දැන් අවුරුදු 2කට වැඩියි
හැබැයි.........................
මම තාමත් බලාපොරොත්තුවෙන්.
ඔයා ගැන......
No comments:
Post a Comment