ඔබෙත් මගෙත් සුසුම් මුසුවන හන්තාන පාමුල සැරිසරන්නට අවසරයි

Monday, June 2, 2014

මාතෘකාවක් නැති කතාවක්

හදිසියේ කතරගම යන්න සෙට් වුනා. ගොඩ දවසකින් ගිහින් නැති නිසා යන්නම ඕනි කියල හිතුනා. කෑගල්ලෙන් උදේ වෑන් එකට නැග්ගා. තත්පර,විනාඩි,පැය කටු ඔරලෝසුවේ තොර තෝංචියක් නැතිව කැරනෙනවා. රුවන්වැල්ල අවිස්සාවේල්ල රත්නපුරේ හරහා තනමල්විල පැත්තෙන් කතරගමට ආවා. ඉස්සරට වඩා පාරවල්නම් හොදයි. ඒත් හැමදාම වගේ අහිංසක මිනිස්සු ලෑලි කඩ ඇතුලෙ තාමත් වෙලාදාමේ. පාරවල් ගුවන්තොටුපලවල් වරායවල් අලුතින් හැදුනට තිබුණු එව්වා සංවර්ධනය වුනාට කාස්ටක අව්වත් එක්ක පොරබදින ඒ මිනිස්සු තාමත් ඒ විදියටම දෛවය එක්ක සටන් කරනවා.

පැය ගානකට පස්සෙ කතරගට ආවා. නුහුරු පරිසරයක් ජීවත්වෙන මිනිස්සුන්ගෙ වගේම පරිසරයත් නුහුරුයි.
හවස 6 වෙනකොට පූජාවට යන්න හිතන් හිටියත් අපේ ප්‍රමාදය නිසාම පූජාවට යද්දි 8ත් පහුවෙලා. පූජාභූමියට වාහනේ ඇතුල් වෙද්දිම එතන හිටපු එකෙක්
පාර වහල ඉස්සරහට යන්න බෑ..
අපිට හිතාගන්න බෑ මේ මොක කුණුහරපයක්ද කියලා.
ඩ්‍රයිවර් අයියා- උන් ඔය හදන්නෙ වාහනේ පාක් එකට දාගෙන ගානක් කඩා ගන්න.
ඩ්‍රයිවර් අයියා එහෙම කියාගෙනම වාහනේ වෙන පාර්ක් එකක නැවැත්තුවා.
එතන හිටපු එකෙක් - එන්න පුජා වට්ටියක් ගන්න
අපි - අපි හදන් ආවේ
එතන හිටපු එකා - අවුලක් නෑ මචං මල් මාලාවක් ගන්න
අපි - ඕනි නෑ
එතන හිටපු එකා - එහෙම කරන්න එපා මචං අපි වාහනේ බලාගන්නවා පොඩි ෂපෝට් එකක් දෙන්න.

කොහොම හරි අපි ලග තිබ්බ පූජා වට්ටි 8ට ඒ මනුස්සයා එපා කියද්දි මල් මාල 8ක් දුන්නා. එකක් 80යි. ඔන්න වෙලදාම පටන් ගත්තා.
ඊට පස්සෙ අපි අඩිට ඉක්මන් කරලා දේවාල භූමියට ඇතුල් වුනා. ඇතුල් වෙද්දිම පොඩි එකෙක් අනේ මහත්තායා කීයක් හරි දෙන්න.. අම්මලා තාත්තලගෙ කාලකන්නි ආසාවල් වලට ඉපදුන පොඩි එවුන් මහපාරෙ හිගාකනවා.

දේවාලෙ පූජාවට පුදුම සෙනගක් දේවාලේ වටේට පුජාවට්ටි තියාගත්තු අය තමන්ගෙ වෙලාව එනකම් බලන් ඉන්නවා. අපිත් ඒ පෝලිමටම එකතු වුනා. පූජාවට්ටිය අරං දේවාලෙට ගාවට යද්දි තවත් වෙලදාමක් පලතුරු කූඩවලට පුරවන් අරං යනවා.

පූජාව ඉවර කරලා කිරි වෙහෙර වැදගන්න කිරිවෙහෙරට යන වැලි පාරට ඇතුල් වෙද්දිම ආයෙත් වෙලදාමක්
කිරි වෙහෙරෙ කරඩුව වැඩම කරන්න ඉන්න ඇත්පැටියගෙ බඩ ඇතුලෙන් යන්න ඇස්වහ කටවහ හීනෙන් බයවෙන අය එන්න රුපියල් 50යි. රුපියල් 50ට වලුර එකක් වත් ගන්න බෑනෙ. එන්න එන්න. එතන ඇත් පැටවා බලා ගන්න මනුස්සයා ඇත්පැටවගෙන් හොද ගානක් හම්බ කරගන්නවා.

තව ටිකක් ඉස්සරහට යද්දි මල් කෙල්ලන්ගෙ ආයාචනාවන්.. අනේ අපෙනුත් මල් ගන්..........න.. අපෙනුත් කවුරු හරි ගන්න මල් 10ම රුපියල් 50යි.

එතනින් මල් ටිකක් අරං කිරි වෙහෙරත් වැදගෙන ආපහු වෑන් එකට එන්න ආපහු එන ගමනෙ හිත කීරි ගැහෙන සිද්ධි ටිකක්.
පොඩි ලමයි දෙන්නෙක් කිලිටි ඇදුම් ඇදන් බංකුවක නිදි. පව් අසරණ ජීවිත අකුරක් කරන්න පිනක් නෑ. ඒත් පිං බිමක හිගාකනවා. දෙමාපියන්ගෙ වැරදි.
තව ටිකක් ඉස්සරහට යද්දි කිරි දරුවෙ දෙන්නෙක් තියන් ගෑනියක් හිගා කනවා. ලමයි විකුනල මුදල් ගරනවා. එකනට එහා පැත්තෙ බඩක් උස්සගෙන හිගාකනවා. අනේ ඒ දරුවන්ගෙ අනාගතය කොයි විදියට වෙයිද ප්‍රශ්ණයක් උන්ට හිගමන් දීල උන්න තවත් දිරිමත් කරන්න මට උවමනාවක් නෑ.
කන්න දෙන්න දෙයක් තිබුනනම් ඒ දරුවන්ගෙ බඩගින්න නිවන්න තිබුනා. ඒත් ඒ හිගාකෑමට මුදල්මය වටිනාකමක් දෙන්න තරම් මගේ හිත පහතට වැටිලා නෑ. වෑන් එකට එන්න හද්දි ඇත්තටම යචක කාන්තාවක් එයාට මම රුපියල් 20ක් දීල එද්දි පොඩි එකෙක් ඇවිත් ඇගේ එල්ලෙනවා අනේ මහත්තයා කීයක් හරි දෙන්න කියලා. අම්මලගෙම පාරෙ යන දරුවෙක්. බිම බලාගෙන මම මගේ ගමන එන්න පිටත් වුනා.

හිතට අමාරුයි අපි දෙවියන්ගෙ පිහිට තියෙනවා කියලා හිතන් යන තැන්වල පුංචි ලමයි අසරණවෙලා හිගාකකනවා දැක්කම.
සීතලට හැගීම් වලට වහල් වෙලා ලමයි හදද්දි හිතන්න ඕනෙ කවද හරි උන්ට මොනවගේ තත්වයක් ඇතිවෙයිද කියලා. කන්න දෙන්න බලාගන්න ආරක්ෂාකරන්න උගන්වන්න පුළුවන්නම් විතරක් ලමයි හදන්න ජාතිය ගොඩනගන්න ලමයි හදන්න කියන මිනිස්සු මේවා දකින්න ඕනෙ

කතරගම දෙවියනි මේ අසරණ මිනිසුන්ට පිහිට වන්න.......!!!!!